Η απόφαση για το κλείσιμο του ΤΕΙ στην πόλη της Ηγουμενίτσας προκάλεσε απογοήτευση στην τοπική κοινωνία, δημιουργώντας ένα αίσθημα κενότητας και απώλειας που είναι αισθητό σε όλα τα επίπεδα. Το ΤΕΙ, το οποίο λειτουργούσε ως παράρτημα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, υπηρέτησε επί σειρά ετών ως ένας σημαντικός πυλώνας εκπαίδευσης και ανάπτυξης, προσελκύοντας φοιτητές και ακαδημαϊκούς και ενισχύοντας την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της περιοχής.
Η αναδρομή στα αίτια του κλεισίματος οδηγεί σε μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων που καθόρισαν την πορεία του ιδρύματος. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αποτυγχάνοντας να διασφαλίσουν τη σταθερή χρηματοδότηση και την επαρκή υποστήριξη του ΤΕΙ, ανέδειξαν την απουσία ενός μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδίου που θα μπορούσε να ενισχύσει τη βιωσιμότητά του. Οι πολιτικές που εφάρμοσαν δεν προέβλεπαν την ανάγκη για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του ιδρύματος, με αποτέλεσμα την αδυναμία του να ανταγωνιστεί άλλες εκπαιδευτικές δομές της χώρας.
Η απώλεια του ΤΕΙ δεν συνιστά απλώς μια ακαδημαϊκή ή οικονομική απώλεια, αλλά συνδέεται άμεσα με την ευημερία της τοπικής κοινωνίας. Οι επιπτώσεις του κλεισίματος είναι πολλές και ποικίλες: μειώθηκαν οι ευκαιρίες για τους νέους φοιτητές, αποδυναμώθηκε η τοπική αγορά και περιορίστηκε η κοινωνική κινητικότητα. Η παρουσία ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος παρέχει τη δυνατότητα ανάπτυξης καινοτόμων ιδεών και πρωτοβουλιών που ευνοούν την τοπική επιχειρηματικότητα και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Αυτή τη στιγμή, η ανάγκη για επανίδρυση του τμήματος είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Ένα νέο ΤΕΙ, με την κατάλληλη υποστήριξη και στρατηγικό σχεδιασμό, θα μπορούσε να προσφέρει νέες προοπτικές στην τοπική κοινωνία, επαναφέροντας τη ζωντάνια και τον δυναμισμό που χαρακτήριζε την πόλη. Η επαναλειτουργία του τμήματος δεν θα συνεισφέρει μόνο στην εκπαίδευση των νέων, αλλά θα επηρεάσει θετικά την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της περιοχής, ενισχύοντας την αίσθηση κοινότητας και συνεργασίας.
Ωστόσο, για να καταστεί βιώσιμη η επανίδρυση του τμήματος, απαιτείται μια σταθερή δέσμευση από τις κρατικές αρχές για επαρκή χρηματοδότηση και υποστήριξη σε επίπεδο υποδομών. Επιπλέον, είναι κρίσιμο να αναπτυχθεί ένα στρατηγικό σχέδιο που θα αναγνωρίζει και θα ανταγωνίζεται τις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Έτσι, το νέο τμήμα θα μπορέσει να προσελκύσει φοιτητές, να εξασφαλίσει τη μακροχρόνια βιωσιμότητά του και να αναδείξει την Ηγουμενίτσα ως έναν σημαντικό εκπαιδευτικό προορισμό.
Η τοπική κοινωνία προσδοκά να δει την πόλη να ανακτά τον ρόλο της στον ακαδημαϊκό χάρτη, προσφέροντας νέες ευκαιρίες και προοπτικές για τους κατοίκους της. Με την κατάλληλη υποστήριξη και τον σωστό σχεδιασμό, η επανίδρυση ενός νέου τμήματος μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την κοινωνική και πολιτιστική αναβάθμιση της περιοχής, ανοίγοντας νέους δρόμους ανάπτυξης και ευημερίας
